معرفی رشته مهندسی پلیمر ـ پلیمر (کد 2339) در مقطع دکتری:

رشته مهندسی پلیمر یکی از شاخه‌ های رشته مهندسی شیمی بوده که به دلیل گسترش این رشته، چند سالی است که از رشته مهندسی شیمی جدا شده و به عنوان یک رشته درسی منحصربه­فرد شناخته می‌شود. با پیشرفت علم، خود این رشته نیز به زیرشاخه‌هایی تقسیم شده است که در یک دسته‌بندی می‌توان رشته پلیمر را به پنج دسته لاستیک، پلاستیک، کامپوزیت، رنگ و رزین و چسب تقسیم‌بندی کرد. از نظر کاربردی نیز این رشته در صنایع مختلف از جمله خودرو، هوافضا، پزشکی، ساختمانی و … وارد شده است.

گسترش سریع این رشته و همچنین افزایش کاربرد آن در صنایع مختلف باعث شده که علاقه‌مندان به این رشته نتوانند در دوران کارشناسی و کارشناسی ارشد تمامی علوم لازم را دریافت کنند و بر همین اساس نیاز است که برای تکمیل پژوهش و تحقیقات خود در یک زیر شاخه‌ این رشته، تحصیلات خود را در دوران دکتری ادامه دهند تا بتوانند در گسترش مرزهای دانش و توسعه علم کشور مؤثر باشند.

هدف از تحصیل رشته مهندسی پلیمر ـ پلیمر (کد 2339) در مقطع دکتری:

در یک دسته‌ بندی می‌توان رشته پلیمر را به پنج زیرشاخه پلاستیک، لاستیک، کامپوزیت، رنگ و رزین و چسب تقسیم‌ بندی کرد. با گسترش علم، دانش پلیمر در هر یک از زیر شاخه‌های فوق عمق بیشتری پیدا کرده‌ است. در دوران کارشناسی ارشد به هر یک از این زیر شاخه‌ها به صورت کلی پرداخته شده و دانشجو بر اساس علاقه خود در یکی از آن‌ها به پژوهش و تحقیق پرداخته است.

به دلیل آنکه گستردگی علوم در این زیر شاخه‌ها بسیار بیشتر از آن است که دانشجو بتواند در دوران کارشناسی ارشد آن را فرا بگیرد، لذا برای عمیق‌تر شدن در آن و همچنین گسترش مرزهای دانش می‌بایست تحقیقات خود را در مقطع دکتری پلیمر ادامه دهد. این مطالعه و پژوهش باعث خواهد شد که دانشجو توانایی ‌های بیشتری برای توسعه دانش کشور به دست آورد.

آینده شغلی و بازار کار مربوط به فارغ ­التحصیلان رشته مهندسی پلیمر ـ پلیمر (کد 2339) در مقطع دکتری (اعم از شغل­های دولتی و خصوصی و اجرایی):

تمامی شرکت ‌ها و کارخانه ‌های مرتبط با صنایع خودرو، ساختمانی، هوافضا، پزشکی و … خواهان به‌کارگیری فارغ‌التحصیلان رشته پلیمر هستند. از جمله شرکت‌های دولتی برای جذب فارغ‌التحصیلان رشته پلیمر در مقطع دکتری می‌توان به دانشگاه‌ها (به عنوان هیئت علمی)، پتروشیمی، صنایع دفاعی، صنایع خودرو و … اشاره نمود. از جمله شرکت‌های خصوصی نیز می‌توان به شرکت تولید قطعات پزشکی، قطعات ساختمانی و … اشاره کرد.

ظرفیت پذیرش دانشجو در 20 دانشگاه برتر ایران در رشته مهندسی پلیمر ـ پلیمر (کد 2339):

با توجه به اینکه ظرفیت پذیرش دانشجو در دانشگاه ­ها برای هر گرایش و هر دانشگاه متفاوت می ­باشد لذا ضروری است که داوطلبان متقاضی هر گرایش از این مهم اطلاع کافی داشته باشند.

توضیحی در رابطه با تعداد کل واحدهایی که در مقطع دکتری رشته مهندسی پلیمر ـ پلیمر (کد 2339) باید گذرانده شود (واحدهای تئوری و دوره مربوط به انجام رساله):

عموماً در دوران دکتری می‌بایست تعداد 36 واحد درسی گذرانده شود که از این تعداد 18 واحد تئوری (شامل 6 درس 3 واحدی) و 18 واحد مربوط به انجام رساله است. این تعداد ممکن است در برخی از دانشگاه‌ها اندکی فرق داشته باشد. دروس تئوری ارائه شده در مقطع دکتری، دروس مشخص و تصویب ­شده ‌ای نبوده و هر دانشگاه مطابق شرایط دانشگاه و بر اساس تخصص هیئت علمی خود در این رشته دروسی را ارائه می ‌کند؛ این در شرایطی است که گاهاً برخی دروس ارائه شده در این مقطع همان دروس اختیاری دوره کارشناسی ارشد است.

بعد از گذراندن واحدهای تئوری، از دانشجو یک امتحان جامع گرفته می ‌َشود که این امتحان شامل تعداد مشخصی از دروس ارائه شده در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری است. این امتحان به صورت شفاهی و کتبی (در برخی دانشگاه‌ها بر اساس شرایط خاص فقط شفاهی) برگزار شده و در صورتی که دانشجو نمره بالاتر از 16 بگیرد (مجموع کتبی و شفاهی) می‌تواند کارهای لازم برای انجام پروپوزال و رساله خود را انجام دهد. در صورتی که دانشجو دو بار در این امتحان نمره زیر 16 کسب کند از ادامه تحصیل منع خواهد شد.

بعد از گذراندن امتحان جامع و با ارائه مدرک معتبر زبان خارجی، برای دانشجو این شرایط ایجاد خواهد شد که بر روی پروپوزال خود کار کند و بعد از مطالعات اولیه و با ارائه و دفاع از پروپوزال، رساله خود را به مدت 3 الی 5 سال انجام دهد.

نام دروس تئوری که عموماً دانشجو در مقطع دکتری رشته مهندسی پلیمر ـ پلیمر (کد 2339) می ­گذراند:
همان طور که بیان شد، در دوره دکتری رشته پلیمر، عموماً 18 واحد تئوری گذرانده می‌ شود. سرفصل ‌های دروس دکتری عبارتند از:

پدیده ‌های انتقال در سیستم ‌های پلیمری
ترمودینامیک محلول ‌های پلیمری
روش ‌های نوین آنالیز پلیمرها
کنترل خوردگی
چسبندگی
در برخی از دانشگاه‌ ها تمامی دروس ذکر شده تدریس نمی‌ شود و به‌ جای برخی از این دروس، دروس دیگری مانند نانوکامپوزیت‌ های پلیمری، اختلاط در پلیمرها، مکانیک محیط ‌های پیوسته و … جایگزین می ‌شود. درس سمینار نیز در برخی از دانشگاه‌ ها به عنوان یک درس ارائه شده و دانشجو می ‌بایست در راستای پروپوزال و رساله خود، این واحد درسی را بگذراند.